Techijja

Techijja (hebr.: תחיה, ang.: Tehiya, dosł. Odrodzenie), pierwotnie Banaj (hebr. בנא''י, czyli ברית נאמני ארץ ישראל, Brit Ne’emanej Erec Jisra’el, Związek Wiernych Ziemi Izraela), następnie Techijja-Banaj (hebr. תחייה-בנא"י) – izraelska nacjonalistyczna partia polityczna działająca od lat 70. do 90. XX wieku^[1].

W proteście przeciwko porozumieniu z Camp David^[2] rządzący Likud opuścił najpierw Mosze Szamir (15 maja 1979), który został posłem niezależnym, a następnie Ge’ula Kohen. 17 lipca wspólnie założyli w dziewiątym Knesecie frakcję parlamentarną Banaj, która 20 listopada zmieniła nazwę na Techijja-Banaj^[3][4]. Przewodniczącą ugrupowania została Kohen^[1], a partia stała się politycznym przedstawicielstwem ortodoksyjnego ruchu Blok Wiernych (Gusz Emunim)^[1][2].

Do wyborów w 1981 ugrupowanie poszło pod nazwą Techijja i zdobyło 44 700 głosów (2,3%) i wprowadziło do dziesiątego Knesetu trzech posłów^[5]. Mandaty zdobyli Ge’ula Kohen, Juwal Ne’eman i Chanan Porat. Ten ostatni został w trakcie kadencji zastąpiony przez Cewiego Sziloacha^[1].

W wyborach parlamentarnych w 1984 Techijja poszła w sojuszu z partią Comet^[1], założoną rok wcześniej, przez dotychczasowego raw allufa Refa’ela Etana^[6]. Techijja-Comet uzyskała trzeci wynik w wyborach, zdobywając głosy 83 037 wyborców (4%), co przełożyło się na pięć mandatów poselskich w Knesecie XI kadencji^[7], które objęli Ge’ula Kohen, Refa’el Etan, Juwal Ne’eman, Gerszon Szafat i Eli’ezer Waldman^[1]. 2 czerwca 1986 frakcja parlamentarna zmieniła nazwę na Techijja, a w listopadzie 1987 opuścił ją Refa’el Etan zakładając frakcję Cometu^[3].

W kolejnych wyborach na Techijję zagłosowało 70 730 wyborców (3,1%)^[8], w wyniku czego w dwunastym Knesecie znalazło się trzech przedstawicieli partii – Ge’ula Kohen, Juwal Ne’eman i Eli’ezer Waldman^[1]. W połowie kadencji, w styczniu 1990, Gerszon Szafat zastąpił Ne’emana, a Eljakim Ha’ecni Waldmana^[9]. Po opuszczeniu przez Koalicję Pracy rządu zgody narodowej premiera Icchaka Szamira^[10] Likud potrzebował nowych koalicjantów, dlatego Techijja w czerwcu 1990 znalazła się w prawicowej koalicji popierającej nowy rząd Szamira, a Ge’ula Kohen została wiceministrem nauki i technologii^[11].

W wyborach w 1992, partii nie udało się przekroczyć progu wyborczego^[1], a Ge’ula Kohen powróciła do Likudu^[12].